THE SHADOW SIDE OF SELF-CARE… АКА ТОХІС ENTITLEMENT
We all know the importance of self-care, especially in our dominant culture that tends to push us towards constant productivity + external rewards, often leaving us feeling guilty to slow down, rest, feel pleasure and take time for ourselves…
ALE CZY ISTNIEJE TEGO CIEMNA STRONA? Jednym ze skutków naszego udomowionego życia jest to, że utraciliśmy naszą więź z naturą, z naszym zwierzęcym ciałem i z tym, co nasi przodkowie zawsze wiedzieli – że nie jesteśmy oddzieleni od natury. My jesteśmy naturą. Trauma może nałożyć dodatkową warstwę poczucia separacji i jeszcze bardziej odciąć nas od naszych ciał oraz innych ludzi, prowadząc do potrzeby kontroli i dominacji, aby poczuć się bezpiecznie w tym “dzikim”, zagrażającym świecie.
When we see ourselves as Separate, it can be natural to feel threatened by
ze strony „innych” i skupianie się tylko na „mnie i moim uzdrawianiu”, co czasami może przerodzić się z pomocnego podejścia w ciemną stronę hiperindywidualizmu, nadęcia ego i toksycznego poczucia uprawnień.
To nie jest coś „złego” ani złowrogiego – to sposób, w jaki się przystosowaliśmy i jak nauczyliśmy się chronić. To ma sens.
And at the same time, if want to truly feel safe, connecting to our body, nature, other humans, and feeling that we BELONG here is necessary. as mammals we are wired for survival through connection. So once we start to feel safe enough in our body, it could be supportive to start to remember our INTERCONNECTEDNESS with all life
Ta symbiotyczna relacja między korzeniami drzew a grzybami jest czasem nazywana “Podziemnym Internetem” lub “Wood Wide Web” (Leśną Siecią). Często rzeczy, które wydają się oddzielone, w rzeczywistości takie nie są, jak te podziemne układy nerwowe Natury. Przykładem jest Pando — największy żywy organizm na świecie, który składa się z około 47 tysięcy pni wyglądających jak pojedyncze drzewa, ale połączonych systemem korzeniowym, obejmującym 106 akrów. Każdy z pni ma te same geny, a ogromny, zintegrowany system korzeniowy koordynuje produkcję energii, obronę i regenerację.
Zbiorowo zapomnieliśmy o tym, co nasi przodkowie zawsze wiedzieli — nie jesteśmy oddzieleni, lecz stanowimy część większej sieci życia, tego ekosystemu. Poczucie separacji jest źródłem naszego bólu, lęków i potrzeby dominacji oraz kontroli jako gatunku. Uświadomienie sobie naszej wzajemnej współzależności z całym życiem może być drogą do zbiorowego uzdrowienia i nadzieją na jaśniejszą przyszłość dla NAS WSZYSTKICH. Jeśli ekosystemy leśne potrafią rozwijać się dzięki współpracy i wzajemnemu wsparciu, dlaczego my, ludzie, nie możemy zrobić tego samego?
If forest ecosystems can thrive based on cooperation and support, why can’t we humans do the same?
Polski 
English